YouthVoice: «Մենք ու մունք». նախաձեռնություն ստեղծված պատերազմի օրերին:

«Մենք ու մունք». նախաձեռնություն ստեղծված պատերազմի օրերին:

Youth Voice
Հունվար 12, 2021
( )
( 336 )

«Մենք ու մունք» նախաձեռնության համահեղինակ Էլինա Կարապետյանը պատմում է, որ իրենք սկսել են գործել պատերազմի օրերին։ «Սեպտեմբերի 29-ից սկսեցի զբաղվել կամավորական աշխատանքով: Զգացի, որ կարողանում եմ մարդկանց հետ հեշտ հաղորդակցվել ու անհրաժեշտ պարագաներ հայթայթել։ Կամավորական աշխատանքիս ընթացքում ծանոթացա Լիլիթ Ադիբեկյանի, Հասմիկ Հովհաննիսյանի, Լուսինե Աբրահամյանի հետ և սկսեցինք ավելի համակարգված աշխատել․ դե արդեն իսկ մեր հեռախոսահամարները տարածվել էին հասարակության լայն շրջանակներում, մեզ անընդհատ զանգում էին, խնդրում օգնել, ուստի որոշեցինք նախաձեռնություն ստեղծել, որը կոչեցինք «Մենք ու Մունք»» :

-Ինչպիսի՞ն էր հասարակության արձագանքը Ձեր նախաձեռնության նկատմամբ: Արդյո՞ք ստացվում էր անհրաժեշտ օգնությունը հավաքագրել։

Այս օրերին համացանցը, համացանցային ծանոթությունները շատ օգնեցին․ Ֆեյսբուքում մի հրապարակում էի թողնում և անհրաժեշտ ֆինանսավորում էր հավաքվում, դա օգտագործում էինք հագուստ, սնունդ, գլխարկներ, ձեռնոցներ գնելու համար: Հաճախ ինձ ընկերանալու հայտեր էին ուղարկում հասարակական գործիչներ, բիզնեսի տարբեր ներկայացուցիչներ, հայտնի մարդիկ։ Իրենք էլ արձագանքում էին, տարածում հայտարարությունները։ Հասարակության լայն շրջանակներ կամա թե ակամա ներգրավվում էին մեր աշխատանքներում, օգնում էին մեզ։ Նույնիսկ մի ծիծաղելի դեպք եմ հիշում, երբ գիշերը 00:00-ի կողմերը մի տղամարդ զանգեց ու ասեց «բարև ձեզ, Термо-белье-ի Էլինայի հետ եմ խոսու՞մ»...

-Ունեի՞ք հստակ գործառույթներ, որոնցով շարժվում էիք:

Այո, նախաձեռնության շրջանակներում ձևավորվեց 3 հստակ գործառույթ. սննդի և հագուստի հավաքագրում, որն ուղղում էինք Արցախից տեղահանվածներին, նրանց համար կացարանի ապահովում, ինչպես նաև զինվորների համար օգնության հավաքագրում:

-Հետպատերազմյա շրջանում փոխվե՞լ է Ձեր գործունեությունը։

Հետպատերազմյա շրջանում ևս զբաղվում ենք նույն գործունեությամբ: Դեռ շատ անելիք կա, հիմա ավելի համակարգված ենք աշխատում, կապեր ենք հաստատում տարբեր հովանավորների հետ. նրանց միջոցով վերջերս կարողացանք։ Այժմ N զորամասի համար պատրաստվում ենք ուղարկել գլխարկներ, ձեռնոցներ, տաք հագուստ։ Ի դեպ օգնությունը ինքներս ենք տանում, որ հանգիստ լինենք, չենք ցանկանում, որ գործընթացը երրորդ անձով միջնորդավորված լինի։
Զրույցի վերջում Էլինան նշեց, որ Աստված մի արասցե, եթե էլի պատերազմ սկսվի, նրանք դարձյալ կաշխատեն, կինքնակազմակերպվեն՝ անձնական հակասությունները, գաղափարական տարբերությունները, կոնֆլիկտները մի կողմ դնելով, որովհետև բոլորի նպատակը պետականաշինությանը նպաստելն է։